33.Odwaga Shikamaru.

RozdziałXXXIII

Ranek nadszedł zdumiewająco szybko , ptaki ćwierkały , słońce świeciło jasnymi promieniami a w znajomym nam lesie tuż pod klonem spała blondynka. Duży zielony liść opadł na jej twarz , przebudzona podniosła rękę i zdjęła go.
-Mogę się ruszać ?-zapytała sama siebie.- Knkuro.-bruneta nie było w zasięgu jej wzroku , zmartwiona podniosła się.Jej nogi zachwiały się , chwyciła gałąź lecz mimo to upadła.
-Kankurooo!!!Draniu wracaj!!-odpowiedziała jej głucha cisza. "Ależ on mnie wkurza , nie ma go na miejscu! Powinien mnie pilnować! Chwila , a jeśli coś mu jest?" w tej chwili usłyszała szmery. Spojrzała w krzaki , kontem oka dostrzegła brunatne włosy. Chciała odruchowo odskoczyć , niestety nie udało się , sprawiła sobie ból w prawej nodze. "Eliksir" w kunai , którym zranił ją małolat nadal działał a kara za poruszenie się był niesamowite cierpienie. Krzyknęła głośno , nie z przerażenia ale z nieznośnego pieczenia w okolicy uda.
-Temari?! - "Ten głos cz-czy to , nie niemożliwe." zadrżała , nie wierzyła własnym oczom. Z za drzewa wyłonił się władca cieni , cały potargany i podrapany a w ręce trzymał kunai. Zielonooką zamurowało , wpatrywała się w rany kolegi , a po czasie też w jego twarz.
-Temari.-podszedł i kucnął przy niej. - Nic ci nie jest?-zapytał i popatrzył w jej błyszczące oczy.Nie wiem czego się spodziewał , ale na pewno nie tego że dostanie z liścia. Temari podniosła dłoń i w mgnieniu oka uderzyła chłopaka w twarz.Przewrócił się i spojrzał na nią.
-Dobra należało mi się , tylko...-nie wahając się powtórzyła cios.
-Ał , dobra to też , ale...-stwierdził masując obolałe miejsce.
-Po co tu przeszedłeś?!-uniosła się.
-Ponieważ....
-"Bez mnie będzie ci lepiej." nie tak mówiłeś , miałeś rację , w życiu nie czułam się lepiej. Kiedy nie ma cie przy mnie czuje ulgę!-zszokowany Nara nie spuszczał z niej wzroku."Na prawdę?"
"Co ja wygaduje , jego oczy ... mam wrażenie że zaraz się rozpłacze , ciemno-czarne oczy , niesamowity odcień wręcz niepowtarzalny.". Shikamaru wstał.
-Możesz mi to powtarzać całymi dniami , ale ja nie zrezygnuje. Po prostu nie mogę , nie potrafię.
"Z-z-z czego nie możesz zrezygnować? Ze mnie? Na prawdę?"
-TEMARI!!-nie wiadomo skąd pojawił się Kankuro , rzucił schurikenem w Shikamaru , ten sprytnie odskoczył do tyłu i zrobił unik.
-Też miło cie widzieć Kankuro.-wymamrotał zarozumiale.
-Kim jesteś?-spytał obojętnie No Sabaku.
-Nie osłabiaj mnie, Nara Shikamaru. Nie mów że już zapomniałeś?
-Aaa , już wiem. Ale co tu robisz?-podszedł do niego i podał dłoń.
-Tsunade-san martwiła się o wasze bezpieczeństwo i przysłała mnie jako sojusznika.-uścisnął rękę lalkarza i uśmiechnął się.
-W takim razie witamy w szeregach.-zażartował.
-Halo! A co ze mną?-zirytowała się Temari.
-A no , to jest moja siostra Temari.
-Kankuro debilu już się znamy.-pyskowała blondynka.
-Więc dlaczego krzyczałaś?
-Zaskoczył mnie to tyle. Co ważniejsze , dlaczego CIEBIE TU NIE BYŁO?!!!!
-Poszedłem coś upolować na śniadanie.-odpowiedział.
-Ciekawe co? Komara?
-Zamiast wybrzydzać mogłabyś się uspokoić.
-Nie powinieneś mnie zostawiać samej!
-Byłem niedaleko!
-No i? Kto wczoraj wieczorem mówił że będzie czuwał????!!!!
-Ja tak mówiłem?
-Nawet mnie nie denerwuj , a z resztą poradzę sobie sama.- założyła ręce w geście obrazy.
-Tsaa jasne , bez zdolności poruszania się daleko nie pociągniesz!-zabłysną braciszek.
-STUL PYSK!
-Ale jak "bez zdolności poruszania się"?-zapytał Nara.
-Podczas podróży zaatakował nas jakiś gnojek , miał w kunai płyn unieruchamiający i oczywiście moja wspaniała siostra dała się trafić.
-Przecież nie celowo!-wkurzyła się dziewczyna.
-Rozumiem , a więc jak dotarliście aż tutaj?-kontynuował ambasador Wioski Liścia.
-Musiałem ją nieść.
-Wow , taki ciężar podziwiam cię.
-No właśnie , wiem. Niesamowite , w życiu bym nie pomyślał że kobieta może tyle ważyć.
-ZAMKNIJCIE SIĘ SZCZURY!!!!!-wymachiwała rękami zielonooka.
-Już daj spokój , każdy wie że masz sporą masę.-wnerwiał ją brat.
-Mam wstać??!-groziła.
-Nie możesz.-odgryzł się.
-Zaraz zobaczymy.
-Dobra uspokójcie się.-zaproponował Shikamaru.
-Tak apropo , co ci się stało , jesteś cały poszarpany.Napadli cię ?-zmienił temat Kankuro.
"Cholera , nie powiem mu że tak się śpieszyłem że użyłem zakazanego jutsu. Ale racja dostałem kopa , nie mogłem nawet omijać drzew i zarośli , musiałem wszystkie ścinać."
-Nie, ale to długa historia a my chyba nie mamy czasu.-wymigał się.
-Masz rację, mógłbyś coś wymyślić?
-Ja , ale co?
-Jesteśmy sporo do tyłu , Gaara będzie się martwił jeśli jutro nie dotrzemy.
-Martwił chyba raczej wściekał!-wtrąciła unieruchomiona.
-Może..jedno z nas wyruszy teraz do Suny aby zawiadomić Kage że nic nam nie jest a reszta dojdzie później.
-Dobry pomysł , tylko kto zajmie się Temari?-pytał lalkarz.
-Ty walczyłeś prawda?
-Tak, ale nie jestem wyczerpany.
-Ja zostanę z Temari a ty idź do Wioski Piasku.
-Chwila , dlaczego ja mam iść?Jesteś szybki , dotarłeś tu w niecały dzień , czy dwa.
"Dwa ?Człowieku , nie robiłem ani jednego postoju i zapieprzałem jak dziki , nie miałem tyle czasu."
-Dostałem rozkaz aby nie odpoczywać , więc jestem zmęczony a Temari również potrzebuje częstszych przerw.
-Masz rację , ale mam wyruszyć bez śniadania?
-Jak to możliwe że nie macie prowiantu?
-TAK ŻE MÓJ KOCHANY BRACISZEK O NIM ZAPOMNIAŁ!!!!!-wcięła blondynka.
-Kankuro , czy ty jesteś mądry?-kontynuował władca cieni.
-A ty wziąłeś?-zapytał zirytowany No Sabaku.
-Tak.
-Uuu.
-Eh , dam wam je , bez obaw , tylko myślałem że można na was polegać.-mówił zmęczonym głosem.
-Tak ,tak.-brzęczał Kankuro.
Nara wyciągną z plecaka kulki ryżowe , dał po jednej towarzyszom i zaczęli jeść. Cały czas wpatrywał się w dziewczynę , nie zwracał uwagi na nic innego, za to jego śledził wzrokiem brat Temari. Kiedy władca cieni to zauważył natychmiast zdjął swoje spojrzenie z zielonookiej i przeniósł je na kulkę ryżu trzymaną w ręku.
-Dobra , chyba powinienem się zbierać.-podniósł się No Sabaku i poprawił zwoje na swoich plecach.
-Uważaj Kankuro.-uśmiechnęła się Temi.
-Ty też siostruniu.
-Co to miało znaczyć?-zapytał Nara.
-To że jeśli ją skrzywdzisz wyrwę ci klejnoty i każe je zjeść! Nie wspominając o bolesnych torturach.
Shikamaru spojrzał na niego z przerażeniem i irytacją.
-Do zobaczenia.-odwrócił się i zaczął swoją podróż.
Po jego odejściu panowała cisza.
"Dobra jesteśmy sami i co teraz? No co chciałeś powiedzieć paszczurze?Że ci przykro? WALI MNIE TO!!!!Spieprzaj do swojej wioski! Już ci nie zaufam , to boli, jesteś okropny. Jak mogłabym ci wybaczyć? Nie mogę , tylko to nie zmienia moich uczuć do ciebie. ....Cholera , teraz do mnie dotarło ze będziesz musiał ,mnie nieść." z załamania ukryła twarz w dłoniach.
"Powalająca cisza , co mam robić? Powiedzieć to teraz? Nie, jest zła. Zrobię to w wiosce. Narazie muszę przerwać tę irytującą ciszę bo oszaleje."
-Dobra , to co idziemy?-zapytał odważnie i wstał.
-Myślisz że o tym wszystkim zapomnę?
-Y-Y, nie , przepraszam.
-I prawidłowo , po co tu przylazłeś?
-Jak to , już mówiłem.
-Ściemniałeś , być może Kankuro uwierzył w ten kit ale nie ja.
-Masz racje , Tsunade nie kazała mi za wami iść , sam ją o to poprosiłem. Martwiłem się o ciebie.
"O mnie?"
-Niby czemu , nie masz powodu by się martwić.
-Mam.
-Jaki?
-Nie chcę być z dala od ciebie , jest mi z tym źle. Niech będzie tak jak dawniej , dobrze?
-Shikamaru , nie może być jak dawniej.
-Dobrze , więc będę się starał abyś mi zaufała.
-Nie mogę ....
-Nie powstrzymasz mnie , nie pozwolę żebyś przez kogokolwiek płakała.
-Jesteś w stanie to zrobić?
-Oby tak.A teraz chodzimy.
-Jak mam iść?
-Z tego co mi wiadomo ręce masz zdrowe.
-No i?
Kucnął do niej plecami i powiedział:-Chwyć moją szyję.
-To się nie uda.
-Nie dowiemy się jeśli nie spróbujemy.
No Sabaku objęła go za kark , chłopak wstał i chwycił jej nogi. Można powiedzieć że siedziała mu na plecach (http://www.mangareader.net/317-22199-28/karin/chapter-3.html mniej więcej tak to wygląda ><).
"Nagle poczułam jego ciepło , niby nic go nie obchodzi a zgrywa troskliwego. Nie,nie mogę dać się w to wplątać po raz drugi , nie zakocham się w nim od nowa i jeszcze mocniej. Przestane go kochać w mgnieniu oka , ale niech moje serce nie bije tak mocno." Dziewczyna wydawała się skrępowana , miała wrażenie że zaraz się zagotuje , przy okazji stała się strasznie czerwona.
-To jak? Trzymasz się mocno?- zerknął na jej rumieniec , uśmiechnął się.-Dobra , to ruszamy.

***********
"Co on kombinuje? Myśli że dałem się nabrać , specjalnie przyszedł po Temari. Nic do niego narazie nie mam więc pozwoliłem im sobie wszystko wytłumaczyć , ale....jeśli ją skrzywdził.... zginie." Brunet z Wioski Piasku był coraz bliżej celu , mimo to myślał o swojej siostrze i nie zauważył niebezpieczeństwa jakie czeka.....na...Temari.

***********
"Może się zmęczył ? Zapytać czy nie? Ale przecież go nie zmienię." Wzięła głęboki oddech i wypuściła powietrze.
-Coś nie tak?-zapytał.
-Ah , n-nie.-"Co jest? Czemu się waham?"
-Temri?
-Tak?
-Już nic.
-No gadaj!!!
-Nie.
-Gadajj!!
-Nie teraz.
-Otwieraj gębę , albo pożałujesz!
-N-I-E.
-Sam chciałeś.-ścisnęła go bardzo mocno za szyję i kontynuowali sprzeczkę.
-A-ł , o-s-c-h-a-l-a-ł-a-ś?- wydusił.
-Gadaj!
-N-CHHH.
-Co?
-P-ch-u-ś-ć.
-Aaa, nie dopóki mi nie powiesz.
-J-a-k nibchy?
-Co tam brzęczysz?-irytowała go koleżanka.
-Tchy upchierdl-i-wa babcho.-ścisnął jej dłonie i próbował je odczepić od karku.
-Nara , nie kręć się bo spadnę.
-To puść.-staną na chwilę.
-Nie mogę.
-No złaź.-zepchnął ją z siebie , więc zaczęła spadać w dół.
"Kurwa!"
-TEMARI!-krzyknął i szybko próbował ją złapać. Odbijał się od drzew , aż w końcu złapał ją przy samej ziemi.Kiedy spadała wślizgnął się pod nią i teraz trzymał na kolanach , po czym zaczął się w nią wtulać.
-Przepraszam , przepraszam , już nigdy ... wybacz coś takiego nie powinno się stać...-blondynka czuła że brunet drży.
-Wybacz , wybacz , co ja zrobiłem , mogło ci się coś stać.
Zszokowana No Sabaku położyła rękę na włosach chłopaka i powiedziała spokojnie.-Nic mi nie jest , przecież mnie złapałeś.
-Co?-podniósł głowę a ona zobaczyła jego łzy.
-Ty , ty płaczesz?
-Wybacz , już nie będę.-po raz kolejny schował twarz w jej ciało i zaczął ją przytulać.
"On płacze ? Jak to możliwe , czemu?"
-Nie przejmuj się mną...w końcu i tak nie masz powodu-wyraźnie posmutniała a on spojrzał w jej oczy.
-Mówisz że nie mam powodu? Ty chyba na prawdę nie rozumiesz.
-Czego?
-Głuuupia jesteś!
-ZAMKNIJ SIĘ!-uniosła się.
-Co tak pyszczysz? Na prawdę uważam że jesteś głupia i nierozsądna.
-Morda!
-Ale nadrabiasz swoimi pięknymi oczami i złocistymi włosami.-wyszczerzył się.
"?"Chwile się na siebie gapili , a później Nara wstał.
-Chcesz postój?
-N-nie.
-Dobra , w takim razie idziemy da...-poczuł kłucie w prawym ramieniu , bolało , cholernie bolało. Jakieś mroczki przed oczami.Miał wrażenie że zemdlał , ale obudził go głos , a raczej wrzask Temari.
-Kuźwa co ty robisz ?Puszczaj , albo dostaniesz!-szamotała się w ramionach zamaskowanego mężczyzny.
-Temari?-wybuczał prawie nieprzytomny , dopiero co spostrzegł że leży na ziemi.
-Temari!-podnosił się resztkami sił , ale coś mu w tym przeszkadzało.
Ninja , który go zaatakował śmiał się w tym momencie głośno i nie puszczał dziewczyny.
-Ja też umiem się śmiać wiesz.-uśmiechnął się pod nosem Nara.
Zdziwionego wroga od tyłu zakatowało kilka klonów , zielonooka upadła na trawę , w ciąż nie miała czucia w nogach.  Shikamaru zaczął działać ....(nie obraźcie się ale pozwólcie mi opisać przebieg walki w trochę inny sposób niż resztę opowiadania , serdecznie dziękuję ;) )
                                                                     ***********

Shikamaru zaczął działać...jego klony miały tylko zmylić przeciwnika , udało im się to.
Ninja wszystkie zniszczył tak jak oczekiwał tego Nara. Utrzymywali dystans i rzucali w siebie 
bronią.Władca cieni miał tego po dziurki w nosie i próbował uwięzić przeciwnika swoim cieniem.
Kiedy go trafił okazało się że to jego klon , prawdziwy zaatakował w porę i nasz "bohater" dostał w 
pysk.Został uziemiony jutsu korzenia i nie mógł się ruszyć.
-To już po tobie..Nara.-przybrał złowieszczy uśmieszek i zaczął ranić bruneta , dostawał wszystkim , kulkami dymnymi , kunai , shurikenem , wybuchającymi kunai.
Wydawałoby się że każdy przyzwoity ninja by się poddał. Na szczęście poszkodowany i zraniony wypowiedział motywujące go słowa:
-Zdaje ci się że odejdę bez wyjawienia swoich uczuć? Grubo się mylisz paskudo...Nie pozwolę skrzywdzić Temari.-jakimś cudem jego zakrwawiona twarz stopniowo się podnosiła, użył jutsu cienia aby rozsadzić podziemne "więzienie".
-I-D-I-O-T-A!-ciemnooki rzucił shurikenem , ninja zrobił unik. To nie był jeszcze koniec , dym otoczył przeciwnika , teraz role się odwróciły. Tajemniczy ninja  był raniony , próbował wykonać jutsu , miał jednak problem. Shikamaru złapał go w swój cień. Pozostała tylko kwestia czasu aż go wykończy. Zdradzę jeszcze że prawdziwy Shika trzymał "więźnia" a jego klony atakowały przeciwnika.

*********

Z perspektywy Temari:

Dziewczyna klęczała i wpatrywała się w bitwę , w tym momencie nic nie widziała ze względu na dym. "Co to jest? Dlaczego akurat ja? Czemu Shikamaru? Walczy za mnie. Dalej , przecież mogę wstać!" Próbowała się podnieść , ale nic jej z tego nie przyszło. "Jak to? Nawet nie wiem czy Shikamaru jeszcze żyję." Łzy spływały po jej policzkach , wybuchła płaczem.

  **********

Z obu stron sytuacja wyglądała inaczej , dziewczyna przejmowała się najmniejszym szczegółem i nie wiedziała co się dzieje. Natomiast chłopak chciał skończyć to jak najszybciej i wrócić pomóc ukochanej. Gdy dym powoli odkrywał przebieg walki Nara trzymał wroga za szyję i wypytywał.
-Czego chcesz od Temari?-spytał zagryzając zęby.
-Śmierci , jej śmierci.-znów wyszczerzył się jak debil . Władcy cieni naprawdę się to nie spodobało , ściskał jego kark powoli ale coraz mocniej , aż było słychać łamanie kości. Po chwili skierował wzrok na dziewczynę by upewnić się że nadal jest w tym samym miejscu. Kiedy zobaczył jej postawę i to że drży , puścił ninje i podbiegł do niej. Klęknął i zapytał troskliwie.
-Temari? Już dobrze , zarz będzie po wszystkim.- ścisnął jej dłonie i odciągnął od twarzy. Ujrzał łzy , jej łzy , poczuł w sobie niesamowity gniew. Odwrócił się porywczo w stronę wroga, który właśnie starał utrzymać się na nogach.
-ZABIJE CIĘ!-krzyknął do niego i rzucił kunaiem , trafił w jego klatkę piersiową . Ninja upadł a Nara zwrócił się do blondynki , objął ją mocno.
-Nie płacz , zabije każdego kto będzie chciał cie skrzywdzić . Słyszysz każdego , zrobię wszystko abyś już nigdy nie płakała.

CDN

________________________________________
Dlaczego dałam "CDN"? Ponieważ rozdział niektórym mógłby się wydawać końcem opowieści , lecz moja głowa jest jeszcze pełna pomysłów i różnych tragedii a także romantyzmu ;) Kochani niedługo dobijemy do 6000 odwiedzeń bloga ;) Może chcecie na te okazje jakieś dwie notki w jednym dniu? A i niedługo przerwa świąteczna , w takich okolicznościach rozdziałów przybędzie =) Zapomniałam wam złożyć życzenia na mikołaja :( Muszę to uczynić więc teraz :
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
WESOŁYCH MIKOŁAJEK SKARBY!!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Dziękuję serdecznie za komentarze pod tym rozdziałem , mam nadzieje że jakieś tu będą :*
POZDRAWIAM WAS MIŚKI ♥ ☻