35.Jedno życzenie.

RozdziałXXXV

http://www.youtube.com/watch?v=f7QWZBiNTMc&list=FLBoLu1y11WT2qQrVPTZSAlQ
http://www.youtube.com/watch?v=4eWfRjyp2Nc&list=FLBoLu1y11WT2qQrVPTZSAlQ
http://www.youtube.com/watch?v=rWTgMRuutpI&list=FLBoLu1y11WT2qQrVPTZSAlQ&index=69
http://www.youtube.com/watch?v=OPVlFOh4kOw&list=FLBoLu1y11WT2qQrVPTZSAlQ
http://www.youtube.com/watch?v=2pkP6XkTaH4 - ♥ (ale mnie wzięło ;) )
Dodatkowe notki z okazji 6000 wyświetleń pojawia się dzisiaj lub jutro , postaram się pisać przez cały tydzień;)Ostatnio panuję grypa , mam nadzieje że nie jesteście chorzy. A korzystając z okazji :
Wesołych , radosnych i rodzinnych świąt!!
Moi kochani dziękuję wam za sprzędzony ze mną rok 2012 i życzę wesołego i szalonego sylwestra + Szczęśliwego Nowego Roku 2013 ;*** ♥ Wielkie dzięki ♥
UDANYCH ŚWIĄT!!! ♥ ♥ 
_____________________________________________

"Znasz to? To uczucie , lęk przed utratą najbliższej ci osoby , masz nadzieje że wszystko będzie dobrze , dopiero później poznajesz prawdę."

**********
Brunet chodził zdenerwowany po pokoju a czerwonowłosy dumał przy biurko.
-Może pójdziemy ich poszukać?- staną przed bratem.
-Wysłałem już ekipę , jeśli coś znajdą od razu nas zawiadomią.
-Ale .. KUŹWA jak możesz być taki spokojny?! To nasza siostra!- denerwował się lalkarz.
-Kankuro! Temari umie się bronić! - wrzasnął.
-Tak..tylko,tylko że , cholera pozwoliłem na to żeby coś jej się stało! - mówił i zaciskał zęby.
-CO?! Kankuro czy ty...
-Nie! Ona , ja tylko , nie mogła się ruszać...to była sekunda. - machał rękami.
-Wiedziałem , nie byłeś czujny! - widać było że Garze puszczały nerwy.
-Moja wina ,wiem!
-Dlaczego mi nie powiedziałeś?!
-I tak w tej chwili nic byś z tym nie zrobił!
-Zamknij się ! Wiedziałem że podejdziesz do tego zbyt lekko!
-Nie prawda!
-Jesteś zwykłym arogantem!
-Przestań , sam nie ruszyłeś po nią dupy!
Bracia skakali sobie do gardeł , oboje czuli się winni zaistniałej sytuacji. Nagle ktoś szarpnął za drzwi.
-B-a-n-da DEBILI! -wydusiła Temari stojąca przed nimi w niemal osłupieniu.
-Temari ty żyjesz. - brunet podszedł do niej z otwartymi ramionami , dziewczyna uderzyła go w twarz.
-Idioto! Jak mogłeś się na to zgodzić!
-Na co?- zapytał zdezorientowany lalkarz.
-Matole! Shikamaru , on...-zacisnęła zęby.-..nie rusza się! Zemdlał przed bramą!
-Jak to?
-Dopadli go.- wtrącił Kage. -Zwołaj medyków , za około piętnaście minut nie będzie kogo ratować. Jeśli trucizna rozprowadzi się po całym ciele...
-Jaka trucizna?!- denerwowała się blondynka.
-Kankuro!- zwrócił się do brata oficjalnym tonem..
-Tak?-odpowiedział i zasalutował.
-Rusz dupę , chyba nie chcesz mieć go na karku co.
-Tak jest! -wyszedł z gabinetu pośpiesznie.
-Jaka trucizna?!- naciskała.
-Spokojnie, ty też lepiej idź się przebadać.- uspokoił się.
-Nie! Co z Narą?!
-Temari! Do jasnej cholery weź się w garść! To tylko o jednego więcej dla nich.- ostatnie zdanie wyszeptał tak jakby nie chciał żeby je słyszała.
-Dla kogo?!
-Mam cie dość ! Wyjdź stąd!
-Nie!
-To rozkaz!- uniósł się.
-Jak chcesz.- wściekła wyszła z pomieszczenia , skierowała się w stronę przychodni."Dlaczego jest taki okrutny? Nic mu nie zrobiłam, a Shikamaru jest dla mnie naprawdę ważny. Jego ostatnie słowa , co chciał mi powiedzieć? Dlaczego wszyscy moi najbliżsi cierpią z mojego powodu? Może to i zachłanne ale chcę z powrotem swoje życie , chcę Shikamaru..." Jej nogi zachwiały się , straciła równowagę i upadła.
***********
"Cholera za dużo ludzi , nie mogę się przecisnąć." Kankuro omijał gapowiczów i co chwila na nich wrzeszczał aby przestali się lampić. Po krótkim czasie dotarł na sam przód. Zobaczył nieprzytomnego Nare , medycy rozpięli jego kamizelkę i używali wszelkiego jutsu aby mu pomóc. "Krew z ustach , znak rozpoznawczy klanu Shida ( dop. autorki. sama wymyśliłam nazwę nie wiem nawet czy jest poprawna w jakimkolwiek języku ><) , jest źle. Musiał zużyć wiele czakry a na dodatek nieść Temari. Mało brakowało , jeszcze półgodziny a mógłby umrzeć na miejscu." Podszedł do jednego z ninja i zapytał:
-Jak wygląda sytuacja?
-Nie za dobrze , ma złamane żebro , nogę , rękę , występuje również wiele powikłań ale najgorsze jest to że jego puls spada.
-Czyli?
-Istnieje mała szansa że przeżyje dzisiejszą noc.
-W takim razie czemu nie zabieracie go na oddział?
-Jeśli nie wzmocnimy bicia serca może nam kitnąć w drodze.
-Ren...-szarpnął go za koszulę.-..jeśli on umrze to nie chciałbyś widzieć miny mojej siostry jasne, a jeśli ona będzie smutna to ja będę wściekły , czaisz.
-Czaję.-od parsknął i wydał okrzyk do pozostałych. - Chłopaki bierzemy go na prześwietlenie!- wzięli rannego i zniknęli w chmurze dymu.
Chłopak tak jak reszta ludzi opuścił miejsce zdarzenia , po krótkim czasie podeszła do niego brunetka o dużych fioletowych oczach.
-Co jest Karin? - zapytał przyjaźnie.
-Zamiast uganiać się za mną powinieneś pilnować swojej siostry! - wrzeszczała na niego.
-Jak to? Coś jej jest?-zdziwił się.
-Zemdlała przed szpitalem jakieś pół godziny temu.
-Co?!
-Nie wiedziałeś?
Szybkim krokiem zaczął zmierzać w stronę budynku o którym powiedziała mu koleżanka , wrzasnął jeszcze na odchodne "Dzięki!"

************
-Oł , moja głowa , ała -No Sabaku podniosła się do pozycji siedzącej i masowała obolałą czaszkę.
-Nie , nie ruszaj się.- podeszła do niej obca kobieta w białym ubraniu.
-Kim-kim pani jest?-zdezorientowała się.
-Twoją pielęgniarką skarbie.- końcówki jej ust podniosły się a zmarszczki ujawniły przed pacjentką. Dopiero teraz blondynka zauważyła jej strój świadczący o zawodzie kobiety , miała czarne włosy , chociaż po przyglądnięciu się można było dostrzec siwe. Oczy o niezwykłym mocno  czerwonym odcieniu śledziły ją wzrokiem. Jej promienny uśmiech dawał poczucie bezpieczeństwa i ogromny przypływ radości. Na szyi miała założony medalik z czarnym kamieniem. Zielonooka wgapiała się w niego , odniosła uczucie że kiedyś już widziała podobny kolor.
-Czy coś nie tak ?-spytała zirytowana czarnowłosa.
-Y-y nie.
-W takim razie skoro się obudziłaś chodzimy na badania.
-Jakie badania?
-Co prawda mamy już zrobione większość z nich , ale lepiej dmuchać na zimne.
-Chwila , mogę się dowiedzieć co się stało?
-Zemdlałaś słonko , w twoim organizmie znajdowała się trucizna z twoim DNA co sprawiło że szybciej mogła zadawać ci ból i powodować poważne obrażenia. Miałaś sporo szczęścia , gdybyś się ruszała eliksir rozprowadziłby się szybciej i mógłby doprowadzić do utraty przytomności a nawet życia.
-Jak to? Skąd tam moje DNA.
-O to powinnaś zapytać brata.
-Słucham?- zdenerwowała się.
-To już nie moja sprawa. Chodzimy na te badania. - skierowała się w stronę drzwi.
-Proszę poczekać!
-Tak?
-Co z chłopakiem , który towarzyszył mi w drodze powrotnej?
-A , z nim. Nie wiem , ponoć jest w nie najlepszym stanie.
-Mogę z nim porozmawiać , albo chociaż go zobaczyć? -naciskała zmartwiona.
-Wątpię , jest nieprzytomny i właśnie go operują.
"O-operują?" spuściła głowę w dół. "Chcę mi się płakać , ale , ale Shikamaru. Chcę do Shikamaru!!! Oddam wszystko aby był zdrowy , wszystko co mam , nawet własne życie!! Pragnę go jeszcze raz zobaczyć!! Mojego ukochanego Shikamaru. Co oznacza "w nie najlepszym stanie"? Mało mnie to obchodzi ! Mamy przecież dobrych medyków , ba wspaniałych. Więc czemu go nie uratują?! Do cholery dlaczego?!". Jej ciało zaczęło się trząść , po policzku spłynęła jedna łza.
-Dziecko...-odezwała się kobieta.- ...to nie koniec świata , wyjdzie z tego...chyba.
-Nie chcę słyszeć "chyba"!-krzyknęła. -Może i wyjdę na rozpieszczona lale , ale chcę żeby był zdrowy.
-Dobrymi chęciami nic nie zdziałasz.
-Mam jeszcze zapał , a nasi lekarze są dobrze doświadczeni. W takim razie , czemu mu nie pomogą?
-Pomagają ze wszystkich sił , nic nie zrobią jeśli on umrze.
"Umrze..."
-W życiu na to nie pozwolę!- zapłakana zerwała się z łóżka.
-Widzę że masz siły na awantury...-drażniła się .- .. w takim razie pozbieraj się i przyjdź do pokoju badań.- spojrzała na nią groźnie i wyszła.
"Co za wredna stara baba! Nienawidzę jej , nienawidzę was wszystkich!" Ukryła swoja twarz w dłoniach i usiadła na rogu szpitalnego łóżka. " Idioci..."

************
Do recepcji "wparował" zdenerwowany i zmachany Kankuro , doszedł do biurka i walnął w nie ręką.
-Temari No Sabaku gdzie jest?!- spytał recepcjonistkę.
-Z rodziny?
-Jestem jej bratem do cholery! Kankuro No Sabaku!
-A tak , sala numer 5 prosto i w lewo. - wskazała korytarz.
-Dzięki. - machnął ręką i skierował się w wyznaczoną stronę.
"Głupia Temari , nie myśli o sobie ani o nas..." otworzył drzwi i zobaczył swoją siostrę siedzącą na łóżku i trzymającą głowę pomiędzy nogami. Podbiegł do niej i krzyknął.
-Wszystko dobrze Temari?
-Tak.
-Więc czemu spuściłaś głowę?
-Bo mnie boli.
-To tylko pogorszy sytuacje. - ścisnął jej dłonie i spróbował zabrać od twarzy , dziewczyna zareagowała gwałtownie i odwróciła się.
-Pielęgniarka prosiła żebym poszła na badania. - wstała i skierowała się do wyjścia.
-Mogę pójść z tobą?
-Nie!-trzasnęła drzwiami.
-Ehh, wiedziałem że będziesz zła. - wzdychał.
Blondynka stała oparta o ścianę obok gabinetu badań. "Cholera , mało brakowało. Jeśli będzie tak przyłaził nie będę mogła pomyśleć." Z pokoju wyszła znajoma kobieta.
-Nareszcie , myślałam że będę musiała po ciebie iść. - skrzyżowała ręce w geście obrazy. Lecz po chwili przyglądnęła się zielonookiej i spytała.- Co znowu? Nadal rozpaczasz?
-Tym razem chodzi o brata. -westchnęła.
-Ehh chodź...-wskazała gabinet i kontynuowała. -....porozmawiamy a przy okazji cię przebadam.
Temari bez oporu weszła z czarnowłosą do pokoju. Usiadła na krześle.
-A więc o czym chcesz porozmawiać najpierw?- zapytała kobieta zakładając białe rękawiczki.
-Kto powiedział że chcę z tobą o czymkolwiek rozmawiać?
-Nikt , ale twoja obecna sytuacja na to wskazuje.- wyciągnęła igłę z szuflady i założyła ją na strzykawkę.
-Czyżby?-zerknęła na nią.
-Jesteś przybita stanem zdrowia swojego kolegi i zła na brata że pozwolił aby coś takiego się stało.
-Tak łatwo mnie rozgryźć ?
-Skarbie , czytam z ciebie jak z otwartej księgi.- podeszła do niej. - Tylko jedno mnie martwi.
-Co?- spytała obojętnie.
-Dlaczego nie boisz się przy nim płakać?- wbiła igle poniżej jej ramiona.
-Ał.-syknęła. -Nie wiem o kogo ci chodzi. - zamknęła oczy.
-Wiesz....-nacisnęła strzykawkę. -....dobrze wiesz że o Shikamaru.
-Skąd znasz jego imię?- zdziwiła się.
-Teraz może zostać legendą , przecież uratował córkę Czwartego Kazekage.
-I co z tego?!- zezłościła się. - Każdy musi mnie brać tylko za córkę lub siostrę Kazekage ? Nienawidzę tego.
-Wiem.-wyciągnęła igłę. -Jeśli miałabyś ochotę się wyżalić , przyjdź do mnie. Mój gabinet jest naprzeciwko jego pokoju.- zdjęła rękawice i wyszła. Temari chwile potem również opuściła to miejsce.

************
"Cholerny babsztyl , kim ona jest żeby zwracać się do mnie jak do koleżanki? Chociaż mało mnie to teraz obchodzi. Najważniejszy jest Schikamaru." Spacerowała po szpitalu i myślała , nie chciała wracać do swojego pokoju bo wiedziała że czeka tam na nią Kankuro. Nagle zrobiło się jej słabo , oparła się o ścianę i  chwyciła za głowę. "Cholerna migrena , akurat teraz?" Spojrzała przed siebie i zobaczyła mężczyznę w białym fartuchu , po sekundzie podszedł do niego drugi. Dziewczyna nie wiedziała o czym rozmawiają i mało ją to obchodziło, aż nie usłyszała jednego nazwiska.
-Doktorze co  z Narą?- spytał młodszy facet.
-Nie jestem pewien co do jutra.
-Znaczy?
-Wiesz jakie jest życie...niektórzy po prostu odchodzą wcześniej. - na te słowa blondynce poleciała łza.
-W której sali leży? Przebadam go.
-Jeszcze go operują , najprawdopodobniej będzie w jedenastce.
-Dobrze , przyjdę zaraz po zabiegu.
-Jeśli będzie po co przychodzić.

************
"Powinienem jej poszukać? Nie , sama przyjdzie...ale z drugiej strony..." Jego przemyślenia przerwała Temari , która właśnie weszła do pokoju.
-Temi siostrzyczko , przepraszam.- podszedł do niej z uśmiechem na ustach.
-Jakim cudem możesz się szczerzyć ?!- odwróciła się i spoliczkowała go. -Wali mnie co zrobisz , masz sprawić że wszystko będzie dobrze!- w jej zaczerwienionych oczach dostrzegł łzę.
-Temari...- zaczął łagodnie.
-Wyjdź!
-Tylko...
-Nie! Wynocha!- zakryła twarz ręką i wskazała mu drzwi.
-Dobrze , ale przepraszam. Nie potrafię cofnąć czasu. - wyszedł a ona została sama w ciemnym pomieszczeniu.

************
Godzina 00:01, jest już bardzo ciemno w Wiosce Piasku , w pobliskim szpitalu panuje cisza. Większość pacjentów śpi lub pogrąża się w myśleniu. W sali numer pięć przy oknie stoi blondynka , po jej twarzy spływają nieliczne łzy. Nikt oprócz niej nie wie dlaczego płacze ani  o czym myśli. Po chwili ociera twarz i wychodzi z pokoju , zamyślona podąża ciemnym korytarzem. Jest ubrana w poszarpany strój ninja, a na czole widnieje opaska Suny. Z transu wyrywa ją dźwięk zamykanych drzwi , spogląda w stronę z której dochodzi hałas. Z sali oznaczonej numerem jedenastym wychodzi mężczyzna w oślepiająco białym fartuchu , kiedy nie ma go już w zasięgu jej wzroku , dziewczyna wchodzi do pokoju. Na samym początku irytuje ją ciemność więc znajduje lampkę i świeci ją. Jej zielone oczy lśnią , podchodzi do łóżka na którym leży brunet , podpięty do różnego rodzaju medycznych urządzeń. Na twarzy blondynki pojawia się smutek i rozpacz. Nachyla się nad ciałem chłopaka i ma nadzieje że po raz kolejny ją zaskoczy i otworzy oczy. Przypomina sobie jego zapach , uczucie jakie czuła gdy tonęła w jego objęciach , kiedy z nim rozmawiała.  Kolejna bezsilna łza spływa po jej bladych policzkach i ląduje na ustach władcy cieni. Temari otwiera szeroko oczy , przez długą chwilę stara się nie mrugać i uświadomić sobie co prawdopodobnie straci. Widząc że nie może nic zrobić , przełyka ślinę i szepcze do jego ucha dwa przerażające ją słowa.
-Kocham cię Schikamaru. - jej usta zmieniają kierunek i dotykają warg chłopaka. Do jej uszu po raz kolejny dochodzi dźwięk otwieranych drzwi. Szybko odsuwa się od Nary i chowa za uchylającymi się wrotami. Do środka wchodzi ten sam lekarz , którego widziała kilka minut wcześniej. Sprytnie wyślizguje się z pomieszczenia i zmierza w kierunku schodów prowadzących na balkon. Wchodzi po nich ostrożnie i dociera do celu. Podchodzi do barierki i opiera się o nią wypatrując spadającej gwiazdy. Gdy ją zauważa , nie waha się i szybko zamyka oczy. Lśniącej komety nie ma już na niebie , a życzenie zostaje stanowczo wywiedzione.
 "Chcę aby Schikamaru Nara , którego kocham wyzdrowiał i pragnę zawsze być przy nim.Proszę."

____________________
Na początku zaczynało się głupio , ale wydaje mi się że wyszło z tego coś dobrego:) Z resztą sami oceńcie w komentarzach i jeszcze raz Wesołych Świat kochani ;* I przepraszam za liczne błędy w rozdziale , notka była pisana na szybko , więc przeglądne ją później i poprawię ;)
 POZDRAWIAM