10.Rozłąka.

                                                                     Rozdział X
"Zaraz , zaraz.... wdech i wydech przecież to co się teraz dzieje wcale nie musi być miłością"-w tym momencie poczuła bolesne ukłucie w klatce piersiowej a po chwili  usłyszała  tylko "BADUM" , "BADUM"."Ccccc co to było ..am z resztą nie ważne Shikamaru jest tylko kolegą Shikamaru Nara to tylko kolega . Te wszystkie słowa , pytania a nawet monologi są niczym , nie wiem czemu ale jest mi szkoda że wyjeżdża tak wcześnie ...no cóż."Zmęczona No Sabaku położyła się na łóżku i zasnęła jak zaklęta.Wydawało się że coś się jej śni , przez moment płakała , śmiała się a nawet mówiła.   Wkrótce nastał ranek , dziewczyna spojrzała na zegarek  była dopiero 6:00"Ahh oni już pewnie wyruszyli ." widać było że posmutniała.
-PUK , PUK !
-Emm proszę.
-Cześć mogę wejść.-za drzwiami jak przypuszczacie czaił się Shika.
-Tak.
-Emm przyszedłem się pożegnać , pewnie nie wiesz ale już skończyłem raport i plan działań .
-Wiem , wiem Matsumi mi powiedziała .- na samą myśl o niej przeszedł ją dreszcz i ogarnęła złość "Od kiedy to jesteście przyjaciółmi?".
Wyciągnął rękę na przeciwko dziewczyny ta uścisnęła ją i uśmiechnęła się . Brunet jak zwykle chcąc ukryć rumieniec odwrócił głowę.
-A zapomniałam , znalazłam wczoraj kamizelkę .
-O tak?
-Tak , tak już ci ją oddaje wiesz śmieszna sprawa szukałam wszędzie a ona była pod łóżkiem. -wyciągnęła kawałek materiału z szafy i podała chłopakowi.
-Emm jeśli chcesz ..to możesz .ją zatrzymać.
-Eh co?
-Nie żeby coś , ale bierz ją na jakieś większe wyprawy , tobie przyda się bardziej niż mnie.
-Ale to twoja ulubiona.
-Teraz na pewno.-uśmiechnął się i na pożegnanie wyszeptał tylko "Cześć" drzwi znowu się zamknęły , tylko atmosfera pozostała inna niż zwykle . Po pokoju roznosił się jego zapach a w ręce trzymała jego ja już powiedział"Teraz ulubioną kamizelkę.". "Jeśli tak właśnie wygląda "TO"uczucie to nie mam nic przeciwko żeby dzielić je razem z tobą."
Szedł ulicą Suny z piękną towarzyszką u boku a mimo tego był jakiś zmartwiony , czuł się jakby coś tracił a jednocześnie zyskiwał."Dziwnie się czuję , mam wrażenie że tęsknię . Muszę przestać teraz ważna jest misja , nie ważne że będę za nią tęsknić . Muszę się z tym pogodzić. " Miał zamyślony i smutny wyraz twarzy Matsumi zauważyła to i spytała:-Coś się stało?
-Co , nie chyba nie.
-Więc o czym tak myślisz?
-O niczym ważnym.
-Hmmm tak? Jesteś Shikamaru Nara nigdy nie myślisz o głupotach bo uważasz że są upierdliwe.
-Możee.
-To przez Temari?
-Co nie!
-To jej wina. - różowo włosa spuściła z niego swój wzrok .
-Nie , nie to nie ona to...
Popatrzyła się na niego z nadzieją.
-Emmm heh chodzimy szybciej ok.
-Tak im szybciej tym lepiej.-jak zwykle się uśmiechnęła.Jej myśli zajęły się kimś zupełnie innym niż Shika czyli .. "Nie przegram z tobą Temari ! Rozumiesz teraz to ja jestem z Shikamaru a nie ty." 
-Shikamaru!
-Tak?
-Ja , ja KOCHAM CIĘ!!!
Wiatr nagle ucichł a oni stali naprzeciwko siebie i patrzyli sobie głęboko w oczy. 
-Wybacz ja ja chyba nic nie mogę z tym zrobić.-powiedział opanowany.
-Ale ja ja wyznałam ci uczucie czy ty..
-Proszę zapomnijmy o tym.
-Czemu to dlatego że kochasz Temari!
-Nie kocham jej ! - nagle zrobiło mu się głupio i chciał cofnąć to co wyszło z jego ust .
-Więc bądźmy razem.
Odwrócił się i wydusił z siebie:
-Pomyślę nad tym ale narazie nikomu nie mów.
-Dobrze!-ucieszyła się i zaczęli iść razem w stronę bramy.
----------------------
Na początku chciałabym gorąco pozdrowić Kinuś ,Maruchiina, Ola Misztela i Kaori bardzo wam DZIĘKUJE ♥ za komentarze które dają mi dużo szczęścia i nadziei , Kaori jestem wdzięczna za to co napisałaś aż się wzruszyłam. Bardzo chciałam mieć kogoś takiego jak wy na moim blogu . I czytać nawzajem swoje wypociny;) Po prostu wam BARDZO DZIĘKUJĘ !♥!
                                                            POZDRAWIAM♥